چشمانم را می‌بندم. یک پرده نقره‌ای، مثل پرده سینما ...

ایام کودکی، جست و خیز کنان، گاهی شاد، گاهی غمگین در پی هم می‌دوند.

آن‌چنان تند و با سرعت، چونان ابرهای بهاری در آسمان ...

می‌آیند و می‌روند ... و گذشته‌ها بر روی هم تلنبار می‌شوند بی‌آن‌که ...

.... ?... وَ ما یُعَمّرُ مِنْ مُعَمّرٍ وَ لا یُنْقَصُ مِنْ عُمُرِهِ إِلاّ فِی کِتابٍ ... ¹

"و به هیچ سالخورده‏ای عمر زیاد داده نمی‏شود و از عمر هیچ کس کم نمی‏گردد مگر آنکه در کتابی (لوح محفوظ) ثبت است ..."

و چه زود می‌گذرد ساعات روز و روزهای ماه و ماه‌های سال و سال‌های عمر ...!

الدّهر سَاوَمَنی عُمری، فقلت له

ما بِِعْتُ عمری بالدّنیا و ما فیها

ثمَّ اشتراهُ بتدریج بلاثَمن

تَبَّت یَدا صَفَقَةٍ قَد خابَ شَاریها²

روزگار بر سر عمرم با من چانه زد. پس گفتم به او

عمرم را به دنیا و آنچه در آن است، نفروشم

سپس اندک اندک به رایگان از من خرید

بریده باد دستان سودایی که فروشنده‌اش زیان کرد...

و عمر، شماره نفس‌هاست که هر روزش پاره‌ای از وجود مرا با خود می‌برد.

مرا به مرگ نزدیک‌تر می‌کند و سرمایه عمر به نقطه صفر نزدیک‌تر و نزدیک‌تر و نزدیک‌تر ...

... بر عمر هیچ یک از شما روزی اضافه نشود، مگر با از بین رفتن روزی از مدت زندگانیش... ³

با سرمایه می‌توان کار کرد، آن را افزود و از سودش بهره برد؛ اما اگر زیان و خسران دیدیم، چه؟

وای بر ما، اگر این سرمایه با امکاناتش، نردبانی برای تعالی روح نگردد...

از جسم و تن خویش بگریزید و آن را خرج روح و روانتان کنید و از مصرف کردن تن برای جان، بخل نورزید... 4

1- فاطر، 11 .

1- میزان الحکمة، ج8، ص 4038 .

2- نهج البلاغه، خطبه 145 .

3- همان، خطبه 183 .