تو ای همه نور! جاده تاریک انتظار را با آمدن
خود درخشان کن. گلهای نرگس را ارزانی عاشقان نامت نما. با نگاهت، نگاههای
خسته از راهِ ناامیدی را، امیدی دوباره ببخش. طلوع کن، و با طلوعت خورشید
همیشه تابان آسمان شو و سیاهی آسمان را با انوار زمردینت، سبز سبز نما؛ تا
تاریکی برای ابد از دلها رخت بربندد.
ای تنها منجی! سایهات را بر
قامتهای خمیده از تنهایی بیفکن تا به سبب آن راست گردند. دستان عدالت را
در دستان تشنهمان بفشار تا سیراب از حق و عدل شوند.
ای یوسف آلمحمد(ص)! باری دیگر در کنعان انتظار بیا و خزان غیبت را به
بهار ظهور مبدل کن و دیدههای کمسویمان را با حضورت، روشنایی بخش.
ای اسماعیل زمان! فریاد تنهایی را از ژرفنای وجودمان بشنو و با ظهور سبزت،
ریشههای عشق را در قلبمان بدوان تا وجودی سبز از اخلاص و تقوا داشته
باشیم. یا مهدی ادرکنی.
